22.04.2561 แม่น้ำอิรวดี (เอยาวะดี)
แม่น้ำอิรวดี
| แม่น้ำอิรวดี ဧရာဝတီမြစ် | |
| แม่น้ำ | |
มุมมองจากฟ้าของแม่น้ำอิรวดี
| |
| ประเทศ | พม่า |
|---|---|
| แม่น้ำสาขา | |
| - ซ้าย | แม่น้ำชินดวิน, แม่น้ำมู |
| - ขวา | แม่น้ำมยิตเง |
| เมือง | มิตจีนา, มัณฑะเลย์, พะโม |
| ต้นกำเนิด | แม่น้ำมะลิขา[1] |
| - พิกัด | 28°22′0″N 97°23′0″E |
| ต้นกำเนิด | แม่น้ำเมขา |
| - พิกัด | 28°4′0″N 98°8′0″E |
| จุดบรรจบ | |
| - ตำแหน่ง | ดำเพชร, รัฐกะฉิ่น |
| - พิกัด | 25°42′0″N 97°30′0″E |
| ปากแม่น้ำ | ทะเลอันดามัน |
| - ตำแหน่ง | อเล-ยวา, เขตอิรวดี, พม่า |
| - พิกัด | 15°51′19″N 95°14′27″E |
| ความยาว | 2,210 km (1,373 mi) |
| พื้นที่ลุ่มน้ำ | 404,200 ตร.กม. (156,062 ตร.ไมล์) |
| การไหล | |
| - เฉลี่ย | 13,000 m3/s (459,091 cu ft/s) |
| - สูงสุด | 32,600 m3/s (1,151,258 cu ft/s) |
| - ต่ำสุด | 2,300 m3/s (81,224 cu ft/s) |
ระบบแม่น้ำอิรวดี
| |
แม่น้ำอิรวดี (พม่า: ဧရာဝတီမြစ်; MLCTS: erawa.ti mrac, ออกเสียง: [ʔèjàwədì mjɪʔ], ออกเสียง เอยาวะดี) เป็นแม่น้ำที่ไหลจากเหนือจรดใต้ผ่านประเทศพม่า เป็นแม่น้ำที่ใหญ่สุดในประเทศและเป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญที่สุด ชื่ออิรวดีในพม่ามาจาก ภาษาบาลี Irāvatī[2] Airavati Erāvatī เป็นชื่อบาลีของช้างเอราวัณพาหนะของพระอินทร์ ช้างมักถูกใช้เป็นสัญลักษณ์สำหรับน้ำ[3] และถูกนำมาใช้เป็นชื่อของแม่น้ำอื่น ๆ ในหลายภูมิภาคเช่น แม่น้ำอจิรวดี ในอินเดีย
แม่น้ำอิรวดีมีต้นกำเนิดจากจุดบรรจบกันของ แม่น้ำมะลิขา และ แม่น้ำเมขา ที่ไหลลงมาจากธารน้ำแข็งบริเวณเทือกเขาหิมาลัยทางตอนเหนือของปูตาโอในพม่าตอนบน แม่น้ำค่อนข้างไหลเป็นเส้นตรงไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ผ่านดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิรวดี และไหลลงสู่ทะเลอันดามัน แม่น้ำอิรวดีมีพื้นที่ลุ่มน้ำ 404,200 ตารางกิโลเมตร (156,026 ตารางไมล์) ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศพม่า นักกวีชาวอังกฤษ รัดยาร์ด คิปลิง มีการบรรยายถึงแม่น้ำอิรวดีในบทกวีที่เขาแต่งเรื่อง 'ถนนสู่มัณฑะเลย์'
กว่าหกศตวรรษที่แม่น้ำถูกใช้สำหรับการค้าขายและการขนส่ง แม่น้ำมีความสำคัญต่อจักรวรรดิอังกฤษหลังได้พม่าเข้ามาอยู่ในอาณานิคมได้มีการพัฒนาเครือข่ายคลองชลประทาน แม่น้ำยังคงมีความสำคัญในปัจจุบันเนื่องจากเป็นเส้นทางการจราจรและเป็นเส้นทางของสินค้าส่งออกจำนวนมาก ข้าวมีการผลิตในเขตดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิรวดีซึ่งมีการใช้น้ำจากแม่น้ำ
ในปีพ.ศ. 2550 รัฐบาลพม่าได้ลงนามในข้อตกลงกับบริษัทสัญชาติจีนในการก่อสร้างเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำจำนวนเจ็ดเขื่อน ซึ่งมีกำลังผลิตรวม 13,360 เมกะวัตต์ในแม่น้ำมะลิขา และ แม่น้ำเมขา รวมถึงเขื่อน มยิตโซน เขื่อนใหญ่ขนาด 6,000 เมกะวัตต์ บริเวณที่บรรจบกันของแม่น้ำทั้งสองแห่ง กำลังไฟฟ้าที่เกิดจากเขื่อนจะถูกส่งไปยังประเทศอื่น ๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่โดยส่วนใหญ่จะถูกส่งไปยังประเทศจีน[4] และมีเป้าหมายการส่งออกพลังงานไปยัง ประเทศไทย, อินเดีย และ บังคลาเทศ องค์กรด้านสิ่งแวดล้อมได้ยกความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบต่อระบบนิเวศบนความหลากหลายทางชีวภาพของแม่น้ำ สัตว์ที่อาจได้รับผลกระทบได้แก่ โลมาอิรวดี และปลาฉลามในแม่น้ำอิรวดี ซึ่งเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ปัจจุบันโครงการเขื่อนใหญ่ มยิตโซน ถูกระงับไว้เนื่องจากมีการประท้วงและผู้ไม่เห็นด้วยจำนวนมาก[5][6]
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น